ความต้องการของมนุษย์มากเกินกว่าที่ธรรมชาติจะสร้าง ทดแทนได้
เพราะเราตัดต้นไม้ได้เร็วกว่าที่ต้นไม้จะโตเต็มที่ จับปลาได้ มากกว่าที่มหาสมุทรจะสามารถเติมเต็มให้เราใหม่ได้
หรือปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ สู่บรรยากาศมากกว่าที่ผืนป่าและมหาสมุทรจะดูดซับได้
ผลที่ตามมาคือทรัพยากรที่มีสะสมอยู่ลดน้อยลงและมีการสะสมของของเสียเร็วกว่าที่ความสามารถที่จะถูกดูดซับหรือรีไซเคิลได้
และนี่คือความท้าทายที่มากขึ้นสำหรับมนุษย์ที่จะรักษาความสามารถที่เพิ่มขึ้นในการรองรับเชิงนิเวศของโลกในขณะที่ภาวะดินเสื่อมสภาพ น้ำจืดขาดแคลน สูงขึ้น
รอยเท้านิเวศ
ตัวชี้วัดเพิ่อ ธรรมชาติที่ยั่งยืน (อาหาร น้ำ และพลังงาน)
หลักการ คือ การใช้ทรัพยากรผ่านทางกิจกรรมต่างๆ ของมนุษย์จะก่อให้เกิดรอยเท้า การมีรอยเท้าที่มากบ่งบอกได้ถึงการใช้ทรัพยากรที่มากเกินขอบเขตที่ทรัพยากรนั้นๆจะรองรับได้ ซึ่งอาจบ่งชี้ได้ถึงการเพิ่มของรอยเท้าก่อให้เกิดความไม่ยั่งยืนต่อทรัพยากรดังกล่าว
การลดรอยเท้านิเวศ
คือ การใช้ที่ดิน และ การจัดการทรัพยากร ที่เหมาะสม สู่ ทรัพยากรยั่งยืน จึงต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการบริโภค และ การผลิต สู่ เกษตรอินทรีย์ เกษตรเชิงนิเวศ การบริโภคอาหารคลีน เพื่อรักษาสุขภาพ และยังเป็นการลดรอยเท้านิเวศด้วย
